Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Ε, όχι και «Ιστανμπούλ» η Κωνσταντινούπολη Μπουτάρη

Ξεπέρασε κάθε όριο ο Μπουτάρης, ο οποίος αποκάλεσε την Κωνσταντινούπολη όπως την ονομάζουν οι Τούρκοι

Μπορεί η αναγγελία Μπουτάρη για ανέγερση μνημείου νεότουρκων στη Θεσσαλονίκη να προκάλεσε αντιδράσεις που εκτονώθηκαν γρήγορα, αλλά αυτή τη φορά ο Δήμαρχος Θεσσαλονίκης ξεπέρασε κατά πολύ τα εσκαμμένα αποκαλώντας σε επίσημες δηλώσεις του -δύο φορές μάλιστα- την Κωνσταντινούπολη με την τουρκική της ονομασία, δηλαδή Ιστανμπούλ.


Πιο συγκεκριμένα, μετά τη συνάντηση με τον Τούρκο υπουργό Εξωτερικών Αχμέτ Νταβούτογλου, ο Γιάννης Μπουτάρης δήλωσε πως «θα κάνουμε ό,τι μπορούμε για να βελτιώσουμε την τουριστική και εμπορική σύνδεση της Θεσσαλονίκης με την Ιστανμπούλ και τη Σμύρνη». Επίσης, ο δήμαρχος Θεσσαλονίκης μάλιστα γνωστοποίησε ότι έχει προγραμματιστεί η δημιουργία μουσουλμανικού κοιμητηρίου. Από την πλευρά του ο Αχμέτ Νταβούτογλου ευχαρίστησε τον δήμαρχο για την ευαισθησία που επιδεικνύει στο θέμα του κοιμητηρίου και του τζαμιού (χωρίς να διευκρινίζει σε ποια πόλη αναφέρεται σε σχέση με το τζαμί).

Καλές οι δηλώσεις φιλίας, καλή και η ελληνοτουρκική προσέγγιση, αλλά όλα τα πράγματα έχουν και ένα όριο. Δεν μπορεί ο δήμαρχος της δεύτερης μεγαλύτερης πόλης της Ελλάδας να αναφέρεται με επίσημες δηλώσεις του στην Κωνσταντινούπολη με τρόπο που πονάει τον ελληνισμό σε όλα τα πέρατα της οικουμένης.

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πόντος

Ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των ΒΑ. ακτών της Μικράς Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας, ανατολικά της Παφλαγονίας, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία. Η γεωγραφική θέση του Πόντου ορίζεται δυτικά από τον ποταμό Παρθένιο της Βιθυνίας, νότια από την οροσειρά Ολγασύς, ανατολικά από τη λεγόμενη Μικρή Αρμενία και βόρεια από τη θάλασσα του Ευξείνου Πόντου που σήμερα ονομάζεται Μαύρη Θάλασσα (τουρκικά: Καρά-Ντενίζ).
Ο Πόντος υπήρξε στην αρχαιότητα πεδίο έντονου ελληνικού αποικισμού αλλά και βασίλειο επί Μιθριδάτη. Στην ύστερη βυζαντινή περίοδο, ξαναϋπήρξε ως ανεξάρτητο κράτος. Μέχρι το 1923 και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε κατ΄ επιταγή της Συνθήκης της Λωζάνης κατοικούνταν, σε σημαντικό ποσοστό, από ελληνόφωνους χριστιανικούς και μουσουλμανικούς πληθυσμούς