Σάββατο 19 Μαΐου 2012

Βουλή: Ενός λεπτού σιγή στη μνήμη της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου

Ενός λεπτού σιγή τήρησε η Εθνική Αντιπροσωπεία τιμώντας τη μνήμη των χιλιάδων θυμάτων της Γενοκτονίας των Ελλήνων του Πόντου.
Ο νέος Πρόεδρος της Βουλής κ. Βύρων Πολύδωρας, αμέσως μετά την ομιλία που απηύθυνε στο Σώμα των βουλευτών με την ευκαιρία της εκλογής του, αναφερόμενος στην ημέρα εθνικής μνήμης είπε:
 
«Πριν κλείσουμε τη συνεδρίαση έχουμε μια ηθική και πολιτική εκκρεμότητα: τη 19η Μαΐου, το Ολοκαύτωμα των Ποντίων αδελφών μας, τη Γενοκτονία των Ποντίων. Όπως γνωρίζετε, η 19η Μαΐου καθιερώθηκε με ομόφωνη απόφαση της Βουλής των Ελλήνων το 1994 ως ημέρα μνήμης της Γενοκτονίας των Ποντίων που συντελέστηκε από το 1916 ως το 1923 από τους επελαύνοντες Τούρκους, ιδιαίτερα με απόβαση συστηματική στον Πόντο και τις πόλεις Σαμψούντα, Τραπεζούντα, Αμάσεια και άλλες της μακρινής κοιτίδας του Ελληνισμού από τα χρόνια του Ιάσωνα.
Η Παμποντιακή Ομοσπονδία Ελλάδας κατέθεσε ψήφισμα στη Βουλή των Ελλήνων με το οποίο καλεί όλα τα πολιτικά κόμματα και τις διπλωματικές μας αντιπροσωπείες στο εξωτερικό να σταθούν αρωγοί στην προσπάθεια των ποντιακών οργανώσεων να ενημερώσουν τη διεθνή κοινή γνώμη και τους οργανισμούς για τη Γενοκτονία των Ελλήνων του Πόντου. Το ψήφισμα κατατίθεται στα Πρακτικά της σημερινής συνεδρίασης».

Δεν υπάρχουν σχόλια:

Δημοσίευση σχολίου

Πόντος

Ο Πόντος είναι η ελληνική ονομασία της γεωγραφικής περιοχής των ΒΑ. ακτών της Μικράς Ασίας, η παράλια περιοχή της Καππαδοκίας, ανατολικά της Παφλαγονίας, η οποία σήμερα ανήκει στην Τουρκία. Η γεωγραφική θέση του Πόντου ορίζεται δυτικά από τον ποταμό Παρθένιο της Βιθυνίας, νότια από την οροσειρά Ολγασύς, ανατολικά από τη λεγόμενη Μικρή Αρμενία και βόρεια από τη θάλασσα του Ευξείνου Πόντου που σήμερα ονομάζεται Μαύρη Θάλασσα (τουρκικά: Καρά-Ντενίζ).
Ο Πόντος υπήρξε στην αρχαιότητα πεδίο έντονου ελληνικού αποικισμού αλλά και βασίλειο επί Μιθριδάτη. Στην ύστερη βυζαντινή περίοδο, ξαναϋπήρξε ως ανεξάρτητο κράτος. Μέχρι το 1923 και την υποχρεωτική ανταλλαγή πληθυσμών που ακολούθησε κατ΄ επιταγή της Συνθήκης της Λωζάνης κατοικούνταν, σε σημαντικό ποσοστό, από ελληνόφωνους χριστιανικούς και μουσουλμανικούς πληθυσμούς