Η ιστορία του Ελληνισμού είναι απέραντη και γεμάτη από μεγάλες δόξες και από έναν υπέρλαμπρο πολιτισμό, που ξεκινά εδώ και πολύ περισσότερο από τα 3.000 χρόνια. Η ελληνική αρχαιότητα, αλλά και η βυζαντινή και η νεώτερη περίοδος της Ιστορίας μας, έδωσαν στον κόσμο κατά ανεπανάληπτο στην Ιστορία τρόπο, τον πολιτισμό εκείνο, που έκανε ολόκληρη την ανθρωπότητα να παραδέχεται, πως αυτή αποτελεί, κατά αναμφίβολο τρόπο, το λίκνο του σημερινού παγκόσμιου πολιτισμού.Η μακραίωνη ιστορία της πατρίδας μας από την αρχαιότητα μέχρι και σήμερα, αποτελεί ένα διαρκές σκαμπανέβασμα ανάμεσα σε ακμή και παρακμή, άλλοτε κυριαρχώντας με τα καράβια της στις θάλασσες της Μεσογείου και στήνοντας παντού ακμάζουσες αποικίες κι άλλοτε πέφτοντας θύμα πολεμικών περιπετειών, που της στοίχησαν αμέτρητες θυσίες και πολύ αίμα και δάκρυ. Ένα τέτοιο ένδοξο κομμάτι της ιστορίας της ήταν μεταξύ των άλλων και η ίδρυση της αποικίας του Πόντου από τους Ίωνες, στα βορειοανατολικά παράλια της Μ. Ασίας. Μια ελληνική αποικία στα παράλια του άξενου Πόντου, που αργότερα -χάρις στους δραστήριους κατοίκους του, έμελε να γίνει Εύξεινος- και ν’ αναδείξει μια τρισχιλιόχρονη, ιδιαίτερα ένδοξη Ιστορία. Δυστυχώς όμως αυτή έκλεισε απότομα μεταξύ 1914-1923, πέφτοντας θύμα της βάρβαρης τουρκικής θηριωδίας, που ξέσπασε αμείλικτα, μετά την πτώση της Οθωμανικής Αυτοκρατορίας, από τις ορδές του Κεμάλ Ατατούρκ. Ότι άφησε πίσω της ήταν ένα μακάβριο σκηνικό με 353.000 νεκρούς Έλληνες πατριώτες, απλά και μόνο επειδή ήσαν Έλληνες και ταυτόχρονα Χριστιανοί.
Το γεγονός ότι η Ιστορία μας ως λαού είναι μια μοναδική και ανεπανάληπτη Ιστορία, ανάμεσα στις Ιστορίες όλων των λαών που κατοικούν σ’ αυτόν τον πλανήτη, θα πρέπει να μας οδηγήσει στο συμπέρασμα, ότι το μάθημα της Ελληνικής Ιστορίας στα σχολεία μας δεν θα πρέπει να είναι δευτερεύον, αλλά πολύ περισσότερο ένα κατ’ εξοχήν πρωτεύον μάθημα.
Επίσης κομμάτια της Ελληνικής Ιστορίας, σαν κι αυτό της λαμπρής και ένδοξης Ιστορίας του Πόντου μας, που μέχρι και τα τελευταία χρόνια του, είχε να αναδείξει συνεχή και τεράστια ανάπτυξη στα γράμματα και τις τέχνες, αποτελώντας για αιώνες τον πλέον ισχυρό προμαχώνα του Ελληνισμού, και με τις τόσες χιλιάδες θύματα, που μαζί με τα θύματα ολόκληρης της Μικρασιατικής Καταστροφής ανέρχονται σε 1.500.000 νεκρούς συνολικά, δηλαδή σε περισσότερα από το 1/10 του σημερινού πληθυσμού της Ελλάδας, όφειλε να αποτελεί ένα σημαντικό τμήμα της Ιστορίας που θα έπρεπε να διδάσκεται στα σχολεία μας.
Όμως, απ' ότι δείχνουν τα πράγματα, το τελευταίο δεν συμβαίνει καθόλου, αφού αυτό το κεφάλαιο της Ιστορίας, όπως και το κεφάλαιο της Μικρασιατικής Καταστροφής γενικά, δεν αποτελεί παρά μια – δυο σελίδες ή και παραγράφους των σχολικών βιβλίων της Ιστορίας, με τη λογική όλων των ελληνικών κυβερνήσεων, πως αν έκαναν το αντίθετο, αυτό θα έβαζε σε κίνδυνο τις ..."καλές ελληνοτουρκικές σχέσεις"!!!.... Με την ίδια λογική έφτασαν να μας πουν πως οι Έλληνες που βρίσκονταν κατά τη διάρκεια της σφαγής της Σμύρνης, στο λιμάνι της πόλης, ήταν εκεί "επειδή περίμεναν το πλοίο της γραμμής να τους μεταφέρει στη μητέρα πατρίδα"!!!...
Αυτή η πολύ δυσάρεστη κατάσταση που ακολουθείται από όλες ανεξαιρέτως τις ελληνικές κυβερνήσεις, που για ψηφοθηρικούς κυρίως λόγους, ψήφισαν την αναγνώριση της Γενοκτονίας του Ποντιακού Ελληνισμού, θα πρέπει να αλλάξει το γρηγορότερο δυνατό. Νομίζω, πως αυτό απαιτεί σύσσωμος ολόκληρος ο Ποντιακός Ελληνισμός στην Ελλάδα και όπου γης. Για να γίνει αυτό, βάζω κι εγώ ένα μικρό λιθαράκι, περιμένοντας και τη συνδρομή οποιουδήποτε άλλου Πόντιου, Μικρασιάτη ή οποιουδήποτε άλλου Έλληνα πατριώτη, που θα μπορούσε να αναρτήσει κάτι εδώ, και που θα είχε άμεση σχέση με τον προβληματισμό αυτό.
Κι αυτό, επειδή λαοί που ξεχνούν την Ιστορία τους, ξεχνούν εντελώς τους εαυτούς τους και ως έρμαια του κάθε τυχόντος, είναι καταδικασμένοι στον οριστικό αφανισμό τους. Κι όσοι νοιάζονται σοβαρά γι' αυτήν, είναι τόσο συνειδητοποιημένοι, που δεν επιτρέπουν σε κανέναν, απ' αυτούς που τους διοικούν να μην τους παίρνουν στα σοβαρά και να τους οδηγούν σε καταστάσεις, σαν κι αυτήν που αντιμετωπίζουμε εμείς σήμερα, στην πατρίδα μας...
Περιμένοντας με αγωνία τις δικές σας αναρτήσεις, έτσι ώστε με έναν ευρύτερο κύκλο σχετικών πληροφοριών, αλλά και με ένα γόνιμο διάλογο, καθώς και με άλλες ενεργές δράσεις όπως μάζεμα χιλιάδων υπογραφών με την αξίωση να μπουν τα παραπάνω σημαντικά κεφάλαια της Ιστορίας μας στα ελληνικά σχολικά βιβλία, να αγωνιστούμε για κάτι εντελώς ουσιώδες, σχετικά με το υπόψη θέμα, σας ευχαριστώ ειλικρινά εκ των προτέρων, διατελώντας,
Με ιδιαίτερη εκτίμηση
Θωμάς Ακριτίδης
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου